Şehrin sporunda pas tutan üretim mekanizmasının yeniden çalışması, kendi yağıyla kavrulması ve aydınlık yarınlar için alt yapıların sağlam temeller üzerine inşa edilmesi şarttır.
Bu şehirde spor antrenörlüğü ikinci, üçüncü meslek olduğu sürece bu mekanizmanın işlerliğinden söz etmek ütopik bir yaklaşımdan öteye gitmez.
Dün olduğu gibi bugün de yarın da hayaller kongrelerde dilek ve temenniler bölümünde sarf edilen içi boş sözler olarak hafızalarda kalır.
Bir yerlerden başlanmalı…
Önce yukarıda düğmeye basılmalı, sonrasında aşağıya doğru sirayet etmeli…
Amatör Kulüplere imkan verilmeli, fırsat tanınmalı daha da önemlisi kucak açılmalı…
Üretim sadece Kayserispor alt yapısı eksenli düşünülürse fire fazla olur.
Kayserispor alt yapısı için Doğan Alemdar ve Emre Demir sıcak örnekler ancak düne bakılırsa Mehmet Topuzlar, Ali Turanlar, Hakkı Daşlar, Erdinç Yavuzlar, Gökhanlar, Ferhatlar, Kamberler, Cengizler, Kemaller, İlhan Parlaklar gibi örnekler hatırlanırsa amatör kulüplerin bu şehrin sporunun can damarları olduğu daha iyi anlaşılır
Peki dün toprak sahalarda, kısıtlı imkanlarla Türk Sporuna sayısız yıldızlar kazandıran bu şehir tesisleşme anlamında ülkeye model olmasına rağmen bugün neden bu halde?
Birçok nedeni var, saymakla bitmez…
Bugün 3. Lige bir takım çıkartmak için harcanan emekler ve bedeller üst seviyede ancak dün bindiğimiz dalı kestiğimiz için bugün çırpınıyoruz.
Futbol tarihimizde profesyonel ligdeki kulübünü kapatan tek şehir Kayseri dersem abartılı olmaz. Maalesef bu şehir 3. Ligdeki kulübü idame ettiremediği için kapısına kilit vurmuştur.
Küme düştü demiyorum kapatılmıştır
Aslında gençlik ve müessese kulüplerimizde hala çarklarını çevirmek için kendi imkanları çerçevesinde çırpınıyorlar lakin belli bir mesafe kat ettikten sonra ister istemez tıkanıyorlar.
Yolspor’dan gelip Kayserispor’da banko oynayan Mehmet Topuz istisnadır. Amatör kulüplerde filizlenen gençlerin geçmişteki ilk durağı 3. Ligdeki o takımdı, o kulüp aynı zamanda Kayserispor için pilot takım konumundaydı
Kapıya vurulan kilit sistemin en önemli çıkış yollarından birisini tıkamıştır.
Bir başka ayrıntı ise Kayserispor’u geçmişte gurbetçi hurdalığına çeviren zihniyet bu şehrin futboldaki alt yapılarının üzerine beton dökmüştür, Karpuzatandaki tesislerin etrafına “Berlin Duvarı” örmüştür.
Bırakın amatör kulüpleri kendi alt yapısına antrenman yapacak saha tahsis etmemiştir, şükür o günler artık geride kaldı.
Yeni yeni bir kıpırdanma var, alt yapı ile ilgili ciddi projeleri, geleceğe dair önemli hayalleri ve hedefleri var Berna Başkanın…
Kısa sürede hayata geçirmesi zor ama onun yükünü hafifletmek için herkesin omuz vermesi şart
Üretim mekanizmasının çalışması ve karşılık görmesi için bir bu şehirdeki bütün futbol kulüplerinin Kayserispor’un alt yapısı olduğu gerçeği samimi olarak anlatılmalı, hissettirilmeli, üretimin karşılıksız kalmayacağının altı çizilme
Şehrin sporunda pas tutan üretim mekanizmasının yeniden çalışması, kendi yağıyla kavrulması ve aydınlık yarınlar için alt yapıların sağlam temeller üzerine inşa edilmesi şarttır.
Şehrin sporunda pas tutan üretim mekanizmasının yeniden çalışması, kendi yağıyla kavrulması ve aydınlık yarınlar için alt yapıların sağlam temeller üzerine inşa edilmesi şarttır.
Bu şehirde spor antrenörlüğü ikinci, üçüncü meslek olduğu sürece bu mekanizmanın işlerliğinden söz etmek ütopik bir yaklaşımdan öteye gitmez.
Dün olduğu gibi bugün de yarın da hayaller kongrelerde dilek ve temenniler bölümünde sarf edilen içi boş sözler olarak hafızalarda kalır.
Bir yerlerden başlanmalı…
Önce yukarıda düğmeye basılmalı, sonrasında aşağıya doğru sirayet etmeli…
Amatör Kulüplere imkan verilmeli, fırsat tanınmalı daha da önemlisi kucak açılmalı…
Üretim sadece Kayserispor alt yapısı eksenli düşünülürse fire fazla olur.
Kayserispor alt yapısı için Doğan Alemdar ve Emre Demir sıcak örnekler ancak düne bakılırsa Mehmet Topuzlar, Ali Turanlar, Hakkı Daşlar, Erdinç Yavuzlar, Gökhanlar, Ferhatlar, Kamberler, Cengizler, Kemaller, İlhan Parlaklar gibi örnekler hatırlanırsa amatör kulüplerin bu şehrin sporunun can damarları olduğu daha iyi anlaşılır…
Peki dün toprak sahalarda, kısıtlı imkanlarla Türk Sporuna sayısız yıldızlar kazandıran bu şehir tesisleşme anlamında ülkeye model olmasına rağmen bugün neden bu halde?
Birçok nedeni var, saymakla bitmez…
Bugün 3. Lige bir takım çıkartmak için harcanan emekler ve bedeller üst seviyede ancak dün bindiğimiz dalı kestiğimiz için bugün çırpınıyoruz.
Futbol tarihimizde profesyonel ligdeki kulübünü kapatan tek şehir Kayseri dersem abartılı olmaz. Maalesef bu şehir 3. Ligdeki kulübü idame ettiremediği için kapısına kilit vurmuştur.
Küme düştü demiyorum kapatılmıştır.
Aslında gençlik ve müessese kulüplerimizde hala çarklarını çevirmek için kendi imkanları çerçevesinde çırpınıyorlar lakin belli bir mesafe kat ettikten sonra ister istemez tıkanıyorlar.
Yolspor’dan gelip Kayserispor’da banko oynayan Mehmet Topuz istisnadır. Amatör kulüplerde filizlenen gençlerin geçmişteki ilk durağı 3. Ligdeki o takımdı, o kulüp aynı zamanda Kayserispor için pilot takım konumundaydı.
Kapıya vurulan kilit sistemin en önemli çıkış yollarından birisini tıkamıştır.
Bir başka ayrıntı ise Kayserispor’u geçmişte gurbetçi hurdalığına çeviren zihniyet bu şehrin futboldaki alt yapılarının üzerine beton dökmüştür, Karpuzatandaki tesislerin etrafına “Berlin Duvarı” örmüştür.
Bırakın amatör kulüpleri kendi alt yapısına antrenman yapacak saha tahsis etmemiştir, şükür o günler artık geride kaldı.
Yeni yeni bir kıpırdanma var, alt yapı ile ilgili ciddi projeleri, geleceğe dair önemli hayalleri ve hedefleri var Berna Başkanın…
Kısa sürede hayata geçirmesi zor ama onun yükünü hafifletmek için herkesin omuz vermesi şart.
Üretim mekanizmasının çalışması ve karşılık görmesi için bir bu şehirdeki bütün futbol kulüplerinin Kayserispor’un alt yapısı olduğu gerçeği samimi olarak anlatılmalı, hissettirilmeli, üretimin karşılıksız kalmayacağının altı çizilmeli…
Bunu neden söylüyorum; Kayserispor’a gelirken Yolspor Kulübüne 2-3 bin lirayı vermemek için ipe un serenler 9.5 milyon euro ile kulüp tarihinin en fazla bonservis bedeli kazandıran futbolcusu Mehmet Topuz’u keşfedenleri hiçbir zaman hatırlamamıştır.
Kim ne derse desin, kulübün adı ne olursa olsun bu şehrin en kısa sürede 3. Ligde bir takımının olması için herkesin üzerine düşeni yapması şarttır.
Bugün Bal Liginde Talasgücü Belediyespor bu hedefe en yakın takımlarımızdan birisi…
Sayın Mustafa Yalçın Başkanın gençliğin hayallerini gerçekleştirmek için ciddi bir fedakarlık yaptığını gözlemlemekteyiz ancak bu sadece Talas’ın meselesi olarak değil şehrin meselesi olarak algılanmalı…
İşin özü; Kayserispor’un kendi yağıyla kavrulması için, geleceğini sağlam temeller üzerine inşa etmesi için artık taşların yerine oturması şarttır.